[Em] [B7] [Em]
[Em]Rond als de wijnvlek van eergister
op het vuile tafel[B7]blad
spelen gouden druppels zonlicht
op het koude tegel[Em]pad
en de rimpels in de v[E7]ijver
en het vangnet van een [Am7]spin
zijn allemaal maar cir[D7]kels
zonder einde of[Gmaj7] begin
en de tijd verslijt de [Cmaj7]dagen
met de wijzers van de k[Am6]lok
die de uren traag ver[B7]malen
heel geruisloos, zonder[Bbdim] schok
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
's Avonds als je door je wimpers
soms de zon ziet onderg[B7]aan
in een feest van gele vonken
die in bloei lijken te s[Em]taan
en de sterren op je netv[E7]lies
trekken strepen in de lu[Am7]cht
maar zodra de nacht weer [D7]nadert
slaan je dromen op de [Gmaj7]vlucht
door een klok met kromme w[Cmaj7]ijzers
Die de tijd in stukken [Am6]maalt
ligt de zomer weer aan fl[B7]arden
want de klok heeft niet g[Bbdim]efaald
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
Tel de gladde kiezelstenen
waarmee jij je zakken v[B7]ult
maar de mooiste ging verloren
door je eigen stomme s[Em]chuld
toen je met haar langs het stra[E7]nd liep
leek elke schelp een ju[Am7]weel
maar nu zie je niets dan k[D7]eien
groot en grijs en veel te[Gmaj7] veel
hoor gefluister in het [Cmaj7]ruisen
van de rusteloze [Am6]zee
als je haar dan niet kon m[B7]issen
waarom ging je dan nie[Bbdim]t mee?
Er bestaat geen med[B7]icijn
tegen oud of eenzaam [Em]zijn
Bij het afscheid van de zomer
zag je eindelijk ge[B7]vaar
toen elk blad een kleu[Bbdim]r kreeg
van haar honinggele h[B7]aar
[Em]De rimpels in de vijver
de webben van een sp[B7]in
zomaar cirkels in de ruimte
zonder einde of begin[Em]
in een eindeloos ref[Bbdim]rein
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
[Em]Rond als de wijnvlek van eergister
op het vuile tafel[B7]blad
spelen gouden druppels zonlicht
op het koude tegel[Em]pad
en de rimpels in de v[E7]ijver
en het vangnet van een [Am7]spin
zijn allemaal maar cir[D7]kels
zonder einde of[Gmaj7] begin
en de tijd verslijt de [Cmaj7]dagen
met de wijzers van de k[Am6]lok
die de uren traag ver[B7]malen
heel geruisloos, zonder[Bbdim] schok
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
's Avonds als je door je wimpers
soms de zon ziet onderg[B7]aan
in een feest van gele vonken
die in bloei lijken te s[Em]taan
en de sterren op je netv[E7]lies
trekken strepen in de lu[Am7]cht
maar zodra de nacht weer [D7]nadert
slaan je dromen op de [Gmaj7]vlucht
door een klok met kromme w[Cmaj7]ijzers
Die de tijd in stukken [Am6]maalt
ligt de zomer weer aan fl[B7]arden
want de klok heeft niet g[Bbdim]efaald
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
Tel de gladde kiezelstenen
waarmee jij je zakken v[B7]ult
maar de mooiste ging verloren
door je eigen stomme s[Em]chuld
toen je met haar langs het stra[E7]nd liep
leek elke schelp een ju[Am7]weel
maar nu zie je niets dan k[D7]eien
groot en grijs en veel te[Gmaj7] veel
hoor gefluister in het [Cmaj7]ruisen
van de rusteloze [Am6]zee
als je haar dan niet kon m[B7]issen
waarom ging je dan nie[Bbdim]t mee?
Er bestaat geen med[B7]icijn
tegen oud of eenzaam [Em]zijn
Bij het afscheid van de zomer
zag je eindelijk ge[B7]vaar
toen elk blad een kleu[Bbdim]r kreeg
van haar honinggele h[B7]aar
[Em]De rimpels in de vijver
de webben van een sp[B7]in
zomaar cirkels in de ruimte
zonder einde of begin[Em]
in een eindeloos ref[Bbdim]rein
Er bestaat geen medi[B7]cijn
tegen oud of eenzaam z[Em]ijn
